Şu an ne yapıyorsun?
Şu anki eylemin ne? Çalışmak, düşünmek, duygudan duyguya koşmak, şikayet etmek?
Bu eyleminde bilinçli misin? Eylem, duygu veya düşünce mi senin bedenini ele geçirmiş ve kendini var ediyor yoksa sen mi bilinçli bir şekilde kanallık ediyorsun?
Dün, benimle yaşayan bir gönüllümüz, benden eylemin önemini ve lafla peynir gemisinin yürümediğini öğrendiğini söyledi.
Ben de bunu pratik ediyorum.
Her an bir eylem içindeyiz. Meditasyona sırasında bile farkında olmadığımız eylemlerimizi farkına varıyoruz: bir konuyu düşünme, karnımı kastığımı fark etme, taşıdığım duyguların bende yarattıkları…
Şu anki eylemin ne?
Şikayet etmek mi? Hayıflanıp sigara yakmak mı? Zihnini dağıtmak için dizi izlemek mi? Duygudan duyguya savrulmaya izin verip, o duyguyu büyütüp yaşatıp etrafa yaymak mı? Değersizlik hissi mi?
Bunlar da olabilir. Her şey insana ait. Ayıplama yok, aşağı görme yok.
Ama bunlar bir değişim getirir mi? Biliyoruz ki hayır. Daha çok öfke, daha çok depresyon, daha çok mutsuzluk, daha çok umutsuzluk, daha çok varsayım… Verimsiz eylemler…
Peki bunun ilacı ne olabilir? Zihindeki düşünceleri veya taşıdığım duyguları enerjiye ve motivasyona dönüştürmek:
Bilinçli fiziksel eylemlere başlamak.
Yani yukarıdaki reaksiyonları verdikten sonra eylemlerimiz şunları içeriyor mu?
– Destek isteyen bölgelerin koordinasyon merkezleri ile irtibata geçmek
– Akut, Ahbap gibi kuruluşlara bağış yapmak
– Yardım ve farkındalık yaratacak organizasyonlar düzenlemek
– İhtiyaç listelerini takip edip onları sağlamak veya duyurmak
– Sıcak, güneş demeden dışarı çıkıp, çöp, cam toplamak, kuru otları temizlemek, doğayı serinletmek ve sulamak
– Yangın bölgesindeysek acil durum planı yapmak
– Kamu kuruluşlarındaysak veya tecrübemiz var ise, sabırla ilgili birimlere ihtiyaçları belirten yazılar yazmak, bağlantı kurmak
– Duygularımızı, sahiplenerek değil özgürleştirerek doğru kişilerle paylaşmak ve o yükten kurtulmak
– Sakin, duyarlı, umutlu, hazır olmak, gelen duyguların akıp gitmesine izin vermek
– Ve belki de en önemlisi sistemin dışına çıkacak bir yaşam için önce kendimi değiştirmek ve bunun için bugünden sadeleşmeye başlamak, dayanışmaya başlamak.
Bunları yapmıyorsan eğer, taşıdığın duygu yüklerini faydaya dönüştüremiyor ve kendi yangınında kavruluyor olabilirsin. Faydaya dönüşemeyen her şey, ağırlığa, hastalığa, umutsuzluğa zemin hazırlar.
Hayatta her şey neden sonuç ilişkisinde ilerler.
Hayat senden bilinçli seçimler yapmanı bekler.
Hayat milyonlarca yıldır aynı döngüdedir, kusursuzdur.
Değişmesi gereken ise benim seçimlerimdir. Hayatı kusurlu olarak gören ben isem, hayatı kusursuz hale getirecek şey de bilinçli ve yerinde eylemlerim olacak.
Hadi düşünmeyi, sızlanmayı, fikir yürütmeyi, duygulardan duygulara akmayı bir yakıta dönüştür ve eyleme geç. Bu akşam yatağına yattığında “elimden geleni yaptım” hissini bul içinde.
Huzurda olmak, hazır olmak demek. Hazır olma hissini yaratan şey ise seçimlerimiz ve eylemlerimiz…